Kukurydza nie jest rośliną akumulującą ani dużych ilości wapnia, ani siarki. W 1 tonie suchej masy roślina ta, w stadium dojrzałości żniwnej, akumuluje 6-7 kg Ca i 3-5 kg S. W tym, że ilość składnika w ziarnie stanowi 4-6% dla wapnia i około 50% dla siarki.
Wpływ monokultury na gospodarkę obu składnikami zależy od kierunku produkcji kukurydzy. Uprawa na ziarno oznacza, że ponad 90% pobranego przez roślinę wapnia pozostaje na polu a na kiszonkę oznacza, że cała ilość składnika w roślinie „wyjeżdża” z pola. To samo dotyczy siarki.
Zjawiskiem naturalnym jest, że zarówno wapń, jak i siarka podlegają wymyciu do głębszych warstw gleby, które z tej przyczyny są z reguły bogatsze w podglebiu w oba składniki. Kukurydza, w odróżnieniu od innych roślin, ma potężny system korzeniowy, który intensywnie przerasta wierzchnie warstwy gleby. Roślina ta ma dobrze wykształcony system korzeniowy i oba składniki mineralne pobiera z całego profilu glebowego.
Z analizy zamieszczonego poniżej wykresu wynika, że zapotrzebowanie kukurydzy na siarkę wzrasta od początku kwitnienia do dojrzałości mlecznej a azot i siarka współgrają, to znaczy im więcej azotu w glebie, tym więcej powinno być siarki.
Wapń jest więc, pomimo niewielkich potrzeb, niezwykle potrzebny tej roślinie we wczesnym okresie wegetacji, tzn. w trackie powstawania systemu korzeniowego. Składnik powinien znajdować się w dostatecznej ilości w wierzchniej warstwie, a do tego był łatwo dostępny. W stanowisku z kukurydzą na kiszonkę gleba zostaje dość głęboko wyjałowiona z łatwo dostępnego wapnia. Jest to tym samym wskazówka do uzupełnienia systematycznego składnika natychmiast w okresie po zbiorze kukurydzy, tak aby uzupełnić zapasy, co najmniej w wierzchniej warstwie. Zakładając wykorzystanie na poziomie 50% z nawozu (bardzo duże) stosowanie dawek w ilości 500 kg/ha rocznie powinno pokryć potrzeby wysokoplonujących roślin.
W stanowisku z kukurydzą ziarnową w zasadzie cała masa wapnia wraca z resztkami pożniwnymi. Wapń nie uwalnia się z resztek pożniwnych w trakcie ich rozkładu tak łatwo i szybko jak potas. W tym przypadku wystarczy raz na kila lat zastosować większą dawkę nawozu (1000-1500 kg/3 lata).
Wykres: Trendy akumulacji siarki przez kukurydzę.
