Nawóz siarkowo-wapniowy AgroSulCa to nawóz, który odżywia warzywa siarką siarczanową SO42- oraz wapniem w postaci kationów Ca2+, czyli takimi formami chemicznymi, jakie są pobierane przez rośliny.
Siarka w roślinie jest niezbędna do prawidłowego przebiegu procesów życiowych.
Kluczowe obszary działania siarki to:
- optymalizacja gospodarki azotem:
- wiązanie azotu atmosferycznego (N2),
- pobieranie i przemiana azotanów w warzywach,
- synteza białek, np. u roślin strączkowych;
- zwiększenie odporności roślin na presję patogenów:
- bezpośrednia fitotoksyczność siarki dla patogenów, np. w ziemniakach;
- jakość plonu:
- zmniejszenie akumulacji azotanów w warzywach,
- zwiększenie zawartości i jakości białek (zawartość aminokwasów: metionina; cysteina),
- zwiększenia zawartości witamin: C, karotenu (wit. A), biotyna (H), tiamina (B1), np. w pietruszce i marchwi,
- zwiększenia zawartości olejków gorczycznych i czosnkowych, prowadząc do wzrostu walorów smakowych (cebula, por, czosnek).
Wapń jest jednym z najważniejszych składników w odżywianiu warzyw. Będąc składnikiem budulcowym ścian komórkowych powoduje, że budowa tkanek jest stabilna. Wpływa również na podział komórek części nadziemnych i korzeni. Jest składnikiem enzymów oddechowych, co skutkuje tym, że przy niskiej jego zawartości przechowywane warzywa intensywnie oddychają w następstwie czego tracą jędrność – po prostu więdną. Wapń zapobiega występowaniu chorób przechowalniczych warzyw, np. brunatnieniu brzegów liści warzyw kapustnych i sałaty, suchej zgnilizny wierzchołkowej pomidora i papryki.
W uprawie warzyw wczesnych, czy też o krótkim sezonie wegetacyjnym, optymalny termin zastosowania nawozu przypada pod orkę zimową lub wiosną. W tym przypadku nawóz stosuje się wiosną na 2-3 tygodnie przed sadzeniem, mieszając na głębokość umieszczenia sadzonek.
W grupie warzyw późnych, których wegetacja przypada na okres letnio-jesienny, nawóz można zastosować wiosną, mieszając na głębokość sadzenia. W stanowiskach ryzyka produkcyjnego, a taki stwarzają gleby kwaśne, dawkę nawozu należy zwiększyć do poziomu wyznaczonego przez 1,5-krotne wymagania względem wapnia. Przykładowo w uprawie kapusty włoskiej wielkość dawki winna kształtować się w zakresie 600-700 kg/ha, nawóz należy wymieszać na głębokość głównej strefy korzenienia się roślin.
Orientacyjne dawki nawozowe dla roślin warzywniczych przedstawiają się następująco:
Warzywa kapustne
| Roślina | Dawka nawozu (kg/ha) |
| Kapusta biała | 400-600 |
| Kapusta czerwona | 200-250 |
| Kapusta włoska | 150-200 |
| Kalarepa | 100-150 |
| Brokuł, kalafior | 200-250 |
| Rzodkiewka | 75-125 |
Warzywa korzeniowe
| Roślina | Dawka nawozu (kg/ha) |
| Buraki czerwone | 300-450 |
| Marchew, pietruszka | 300-450 |
| Cykoria | 300-400 |
| Seler | 400-600 |
| Szparagi* | 300-400 |
* – od 3 roku po zbiorze kłączy – 75-100 kg/ha
Warzywa cebulowe
| Roślina | Dawka nawozu (kg/ha) |
| Czosnek | 200-350 |
| Cebula | 150-300 |
| Por | 100-300 |
Warzywa liściaste
| Roślina | Dawka nawozu (kg/ha) |
| Szpinak | 100-200 |
| Sałata | 150-250 |
Pozostałe gatunki warzyw
| Roślina | Dawka nawozu (kg/ha) |
| Ogórek | 100-200 |
| Cukinia | 150-250 |
| Pomidor | 500-600 |
| Papryka | 200-400 |
