Rola siarki w uprawie zbóż.
Jesień to najlepszy okres na dostarczenie siarki i wapnia dla zbóż ozimych i jarych. Zastosowany w tym okresie np. siarczan wapnia zapewni zbożom w trakcie wiosennej wegetacji optymalną ilość kationów wapnia(Ca2+) oraz anionów siarczanowych (SO4 2-) w kompleksie sorpcyjnym gleby.
W uprawie zbóż można wyróżnić dwa okresy intensywnego pobierania siarki: pierwszy okres to formowania się struktury roślin czyli wytwarzania liści, zaś drugi – to czas formowania się plonu.
Zboża pobierają aniony siarczanowe za pomocą systemu korzeniowego z roztworu glebowego przez cały okres wegetacji. Pobieranie siarki z gleby zależy od potrzeb metabolicznych rośliny. Jony siarczanowe do powierzchni korzenia docierają z prądem transpiracyjnym wody. Najważniejszą funkcją siarki jest jej rola w gospodarce azotem.
Co się dzieje kiedy siarki w glebie jest za mało?
Niedobór siarki w glebie prowadzi do znacznego ograniczenia wykorzystania przez zboża azotu nawozowego. Przyjmuje się, że niedobór 1 kg S prowadzi do zmniejszania pobrania azotu przez roślinę od 1 do 3 kg. Azot, niepobrany przez roślinę uprawną, ulega rozproszeniu w środowisku, stanowiąc zagrożenie nie tylko dla jakości wód, lecz także atmosfery.
Siarka w uprawie zbóż spełnia również funkcje strukturalne (jest składnikiem aminokwasów, białek oraz tłuszczów) oraz metaboliczne, bierze udział w syntezie tłuszczów i białek. Przykładowo niedobory siarki powodują pogorszenie jakości zbieranych plonów, tj. zmniejszenie białka w nasionach zbóż. Siarka bierze udział w syntezie ligniny, jej niedobór osłabia tkanki mechaniczne przez co zwiększa podatność roślin na choroby grzybowe. Zjawisko to staje się groźne, jeżeli jednocześnie wystąpi nadmiar azotu, co może prowadzić do wzrostu porażenia roślin przez patogeny grzybowe. Klasycznym przykładem jest pojawienie się mączniaka w łanach pszenicy po zastosowaniu wiosennych, dużych dawek azotu.
Jak rozpoznać brak siarki?
Na obszarach uprawowych, gdzie występują niedobory siarki pierwszym objawem jest zahamowanie wzrostu roślin. Niedobory siarki u zbóż objawiają się zmniejszeniem zawartości chlorofilu w liściach, widocznym w pierwszej kolejności na liściach młodych, na całej ich powierzchni. W przypadku roślin dwuliściennych objawy niedoborów siarki są podobne do niedoborów magnezu, czyli przyjmują postać chlorozy międzynaczyniowej. Jednak różnica polega na tym, że pojawiają się na liściach najmłodszych.
Nawóz siarkowo-wapniowy AgroSulCa to doskonałe źródło łatwo przyswajalnej siarki w formie siarczanowej SO4 2-. Rośliny pobierają aniony siarczanowe za pomocą systemu korzeniowego z roztworu glebowego przez cały okres wegetacji. Jony siarczanowe do powierzchni korzenia docierają z prądem transpiracyjnym wody. Pobieranie siarki z gleby zależy od potrzeb metabolicznych rośliny. Zawartość siarki w roślinie waha się od 0,2% do 0,5% ale może dochodzić nawet do 6%.
