Nawóz siarkowo wapniowy AgroSulCa to nawóz, który dostarcza roślinom uprawnym siarkę siarczanową czyli taką formę chemiczną, która jest pobierana przez rośliny. Nawóz ten należy do nawozów wolnodziałających, tzn. takich, które stopniowo uwalniają swoje składniki.
Jeżeli, zgodnie z zaleceniami nawóz został zastosowany w okresie pożniwnym, to do wiosennego ruszenia wegetacji uwolniła się do kompleksu sorpcyjnego gleby taka ilość anionów siarcznowych, które w stopniu dostatecznym odżywiają roślinę .
Głównym źródłem siarki dla roślin jest gleba, z której jest ona pobierana przez korzenie wraz z prądem transpiracyjnym. Właściwe odżywienie roślin siarką wpływa na właściwe wykorzystanie azotu, który jest głównym czynnikiem plonotwórczym. Metabolizm azotu w roślinie jest ściśle powiązany z metabolizmem siarki. Przyjmuje się, że niedobór 1 kg S prowadzi do zmniejszania pobrania azotu przez roślinę od 1 do 3 kg. Azot niepobrany przez roślinę uprawną ulega rozproszeniu w środowisku, stanowiąc zagrożenie nie tylko dla jakości wód, lecz także atmosfery. Szybki wzrost liści pod wpływem nawożenia azotem powoduje większe zapotrzebowanie na siarczany do syntezy aminokwasów, produkcji białek i tłuszczów.
Siarka w roślinie spełnia funkcje strukturalne (jest składnikiem aminokwasów, białek oraz tłuszczów) oraz metaboliczne, bierze udział w syntezie tłuszczów i białek. Jeżeli rośliny są słabo odżywione siarką wówczas następuje w roślinie kumulacja azotanów a czasami również obserwuje się fizjologiczne niedobory azotu.
Przykładowo niedobory siarki powodują pogorszenie jakości zbieranych plonów, tj. zmniejszenie zawartości tłuszczów w nasionach roślin oleistych lub białka w nasionach zbóż. Siarka bierze udział w syntezie ligniny, jej niedobór osłabia tkanki mechaniczne przez co zwiększa podatność roślin na choroby grzybowe. Zjawisko to staje się groźne, jeżeli jednocześnie wystąpi nadmiar azotu może prowadzić do wzrostu porażenia roślin przez patogeny grzybowe. Klasycznym przykładem jest pojawienie się mączniaka w łanach pszenicy po zastosowaniu wiosennych dużych dawek azotu.