Ziemniaki, poza potasem, nie mają dużego jednostkowego zapotrzebowania na składniki pokarmowe. Zapotrzebowanie jednostkowe na wapń (kg Ca/1 t bulw + odpowiednia masa naci ziemniaczanej) waha się w zakresie 1,0-1,2 kg/t, a siarki 0,5-0,8 kg/t.
Średnie plony ziemniaków w Polsce są niskie, poniżej 25 t/ha lecz gospodarstwa wyspecjalizowane osiągają plony na poziomie 50-60 t/ha. Ilość wapnia wyniesionego z takim plonem waha się w zakresie 50-72 kg/ha, a siarki 25-48 kg/ha. Te ilości składnika ziemniak pobiera z warstwy 0,4-0,5 m. Gleby w Polsce są ubogie w oba te składniki i zapotrzebowanie w tej wielkości może nie zostać pokryte. Składniki pokarmowe pobierane przez ziemniaki a głównym jest potas, akumulują się w bulwach aż do końca wegetacji. Z tej też przyczyny roślina ta wymaga gleb zasobnych w przyswajalny potas. Warunek ten spełniają gleby wytworzone z utworów gliniastych.
Podstawowym ograniczeniem uprawy ziemniaków w takim stanowisku jest struktura gleby, a raczej jej brak. AgroSulCa, jest bardzo dobrym środkiem do poprawy struktury gleby. Zawarty w nawozie wapń ma naturalną zdolność do łączenia ze sobą koloidów glebowych (mineralne i próchnica), tworząc agregaty glebowe. Poprawę struktury gleby można uzyskać poprzez stosowanie nawozu siarkowo wapniowego AgroSulCa w dawkach melioracyjnych, (powyżej 2 t/ha na glebach gliniastych), co najmniej na rok przed uprawą ziemniaków
