Indeks solny nawozów
Pojęcie Indeksu Solnego zostało wprowadzone w 1943 roku. Wzorcem indeksu solnego jest azotan sodu (saletra sodowa) powszechnie wtedy stosowana jako źródło azotu. Jest ona w 100% rozpuszczalna w wodzie. Ustalono Indeks solny saletry na 100 a inne nawozy są wyrażone jako procent normy.
Indeks solny mierzy przewodność elektryczną 1% roztworu. Roztwory o wysokim indeksie solnym mają wyższą przewodność co jest wskaźnikiem większej ilości soli.
Indeks solny nie określa ilości materiału dodanego do gleby, która wywoła uszkodzenie roślin. Jest to miara potencjalnego zagrożenia dla roślin, wynikająca z porównania nawozów na tle działania saletry sodowej.
Tyle teorii a co to oznacza dla nas rolników
Sole (nawozy) maja to do siebie, że w procesie rozpuszczania potrzebują określonej ilości wody. W sytuacji niedoboru wody w glebie sole o większej wartości indeksu solnego potrzebują więcej wody, którą mogą pobierać z rośliny, prowadząc do jej uszkodzenia. W istocie rzeczy najbardziej zagrożone są rośliny w trakcie kiełkowania, gdyż kiełkujące nasiona pobierają intensywnie wodę z gleby. Obecność nawozów o dużym indeksie powoduje zahamowanie kiełkowania, czy też uszkodzenie kiełkujących nasion, przez co tracą one możliwość skiełkowania.
Rośliny wykazują różną tolerancje na zasolenie gleb, zboża dużą zaś rośliny strączkowe małą. Intensywna gospodarka rolna wymaga stosowania wysokich dawek nawozu co oznacza, że możemy doprowadzić do wzrostu zasolenia gleb. Przykładowo indeks solny soli potasowej wynosi 116,2 przy dużych jego dawkach możemy doprowadzić do sytuacji, że kiełkujące rośliny nie urosną. Istnieją nawozy, których indeks solny wynosi 8,1, np. siarczan wapnia – AgroSulCa oznacza to, że dawki na poziomie kilku ton na ha nie doprowadzą do zasolenia gleby i można je bezpiecznie stosować.
